Zbiersk, to duża miejscowość położona nieopodal KALISZA, w odległości 25 km na północ od niego, w połowie trasy Kalisz - Konin, zamieszkiwana przez ponad 2800 mieszkańców. Pierwsze wzmianki o zbiersku pochodzą z 1103 r. dlatego też Zbiersk może cieszyć się ponad 900-letnią kroniką pisaną. Najciekawszym zabytkiem jest drewniano-murowany kościół pw. św. Urszuli (pierwsze wzmianki o parafii i świątyni sięgają XV w.). Drewniana nawa pochodzi z 1759 r., natomiast murowane prezbiterium z 1879 r. Obok kościoła znajduje się drewniana dzwonnica z XIX w. Wewnątrz znajdują się figura Madonny z Dzieciątkiem z XVII w., rokokowy ołtarz główny, kamienna chrzcielnica i ambona z połowy XVIII w. i kropielnica z piaskowca z 1843 r.   Przez wiele lat, Zbiersk znany był najbardziej z cukrowni. Założył ją w 1852 r. kaliski przemysłowiec i ówczesny właściciel wsi - Wilhelm Repphan. W 1910 r. kupiła ją polska spółka pod kierownictwem Wyganowskiego. Po II wojnie światowej została znacjonalizowana i na początku XXI w. sprzedana niemieckiemu koncernowi Pfeiffen und Langen, efektem czego było jej zlikwidowanie w 2004 r. po ponad 150 latach działalności. Oprócz fabryki, pamiątką po pierwszym właścicielu jest siedziba zarządu cukrowni z drugiej połowy XIX w. Zestaw wartych obejrzenia miejsc dopełnia piękna, neogotycka kaplica cmentarna, pochodząca z drugiej połowy XIX w.Obecnie po byłej cukrowni  powstał  zakład  produkujący  pudełka  kartonowe . Kolejnego odkrycia wczesnośredniowiecznego skarbu dokonali archeolog Mirosław Andrałojć i elektronik Piotr Szyngiera. Badania terenowe, prowadzone w Zbiersku od 22 kwietnia 2006 r., w których uczestniczyły także Małgorzata Andrałojć i Patrycja Silska oraz Tomasz Bartoszewki, Adam Budynek i Marcin Szymański, doprowadziły do pozyskania 119 srebrnych elementów depozytu - monet i ich fragmentów (arabskich, angielskich, niemieckich, czeskich i węgierskich), fragmentów ozdób i placków srebrnych oraz ułamków naczynia w którym skarb zdeponowano. Poznano kontekst ukrycia skarbu i nieznane szczegóły jego wcześniejszego odkrycia. Historia odkrywania skarbu ze Zbierska sięga bowiem 1937 r. Wówczas to, podczas wykopywania pieńków sosny Antoni Szczepaniak natrafił na naczynie, które uległo rozbiciu. Jak szacowano, depozyt miał się składać z ok. 120 elementów, z których 65 pozyskało w 1938 roku Państwowe Muzeum Archeologiczne w Warszawie. Obecne badania dostarczyły jednak kolejnych prawie 120 zabytków - skarb musiał więc być znacznie większy. Skarb ukryto prawdopodobnie pod koniec 3 ćwierci XI wieku. Odkrycie ze Zbierska jest kolejnym sukcesem badawczym zespołu realizującego przy Muzeum Archeologicznym w Poznaniu, pod kierunkiem dr Andrzeja Prinkego, grant Ministerstwa Edukacji i Nauki "Kontekst archeologiczny wczesnośredniowiecznych skarbów srebrnych z terenu Wielkopolski" (1 H01H 062 27).